આ વાર્તામાં એક વ્યક્તિની અનુભૂતિઓ અને લાગણીઓનો વર્ણન કરવામાં આવ્યો છે, જે રસ્તે એક જાડની નીચે બેઠેલા પોતાના જૂના મિત્રને મળે છે. તે વ્યક્તિ એકલતામાં બેસી છે અને ઉપરવાળા સામે ફરિયાદો કરી રહ્યો છે. વાર્તાકારને પહેલા ડર લાગે છે કે શું તે મિત્ર પાસે જાવે, પરંતુ તે છેલ્લે હિમ્મત કરે છે. જ્યારે તે મિત્ર પાસે પહોંચે છે, ત્યારે મિત્ર મૃદુ હાસ્ય સાથે તેને સ્વાગત કરે છે. તેમની આંખો કોઈ દુખને દર્શાવી રહી છે, જે વાર્તાકારને ખૂબ અસર કરે છે. વાતચીત શરૂ થાય છે, અને મિત્ર કહે છે કે તે કુદરતની વચ્ચે શાંતિ શોધવા માટે અહીં આવ્યો છે, જ્યાં તે સામાજિક દબાણોથી દૂર રહેવા પ્રયત્ન કરી રહ્યો છે. આ વાર્તા દુખ, મિત્રતા, અને જીવનની સંઘર્ષોનું ચિંતન કરે છે, જ્યાં વ્યક્તિઓ પોતાના લાગણીઓ અને અનુભવો સાથે સામનો કરી રહ્યા છે.

by વીર વાઘેલા in Gujarati Short Stories

Writen by વીર વાઘેલા

Category Short Stories