આ કથામાં માનવજીવનના મુખ્ય અનિષ્ટ, જેમ કે લોભ અને ઈર્ષ્યા, વિશે ચર્ચા કરવામાં આવી છે. લોભના કારણે માણસ પાપો કરવામાં અચકાતો નથી અને આની પાછળનું કારણ મોહ છે. માણસે હંમેશાં કઈંક મેળવવા માટે તત્પર રહેવું છે, પરંતુ આ અમર્યાદિત ઈચ્છાઓના કારણે જીવનમાં સંતોષ મળતો નથી. આ ઈચ્છાઓને પૂરી કરવા માટે લોકો પોતાના પુત્રો પર દબાણ મૂકે છે, જેની પરિણામે તેઓ આખી જિંદગી આ ઈચ્છાઓને પૂરું પાડવામાં વિતાવે છે. લોભ અને મોહથી જીવનમાં કઈ વસ્તુ વિરોધાભાસી છે, કારણ કે દરેક વસ્તુ નાશવંત છે અને સંતોષ પામવાનો સાચો માર્ગ ભગવાનના આશીર્વાદને માનવું છે. આ કળિયુગમાં, માણસ પોતાને સર્વસ્વ માનતો હોવાથી, ભગવાન તરફથી મળેલા આશીર્વાદને સ્વીકારવાનું ભૂલી જાય છે. ઘણા લોકો નસીબના ભરોસે બેસી રહીને ભૂતકાળની ભૂલોને ભગવાન પર મૂકતા રહે છે, જ્યારે પુરુષાર્થ કરીને જ તેઓ સફળતા મેળવી શકે છે. અંતે, આ કથા શીખવે છે કે જીવનનું મૂલ્ય સમજવું અને મોહને છોડવું જ સાચું માર્ગ છે.

by Gunjan Desai in Gujarati Philosophy

Writen by Gunjan Desai

Category Philosophy