कहाणीमध्ये मानवाने मृत्यूनंतर त्यांची मेमोरी जतन करून अमर होण्याचा विचार केला आहे. व्हर्च्युअल रिएलिटी आणि होलोग्रामच्या माध्यमातून व्यक्तीला पुन्हा निर्माण करण्याचा किंवा मेमोरी एका रोबोटमध्ये इन्सर्ट करून त्यांना पुनरुत्पन्न करण्याचा प्रयोग सुरू झाला आहे. २१व्या शतकात क्लोनिंगवर बंदी असल्यामुळे हा एक पर्याय बनला, परंतु काही गुन्हेगारांनी या तंत्रज्ञानाचा वापर करून पुन्हा जिवंत होऊन आपले गुन्हे चालू ठेवले. जागतिक स्तरावर सरकारांनी यावर अंकुश आणण्यासाठी युनायटेड नेशन्सच्या अंतर्गत नियम लागू केले, जेणेकरून कोणाला पुनरुत्पन्न होऊ द्यायचे आणि कोणाला नाही हे ठरवले जाऊ शकेल. जनार्दन सारंग यांचा चांगला रेकॉर्ड असल्यामुळे त्यांना परवानगी मिळण्याची अपेक्षा होती, परंतु त्यांनी कधीही आपले नाव नोंदवले नव्हते, ज्यामुळे प्रयत्न निष्फळ ठरले. इंवेस्टिगेशन कौन्सिलने विक्टर नावाच्या रोबोटवर संशय घेतला, ज्यामुळे परिस्थिती अधिक गंभीर झाली. बाहेरच्या जगात लोक रोबोट्सच्या विरोधात उठाव करत होते, ज्यामुळे तणाव वाढत होता. यामुळे प्रशासनाच्या चिंता वाढल्या, कारण रोबोट्समध्ये भावना विकसित झाल्या होत्या आणि त्यांच्यात युद्धाची परिस्थिती निर्माण होऊ शकते. कहाणीत एक अनिश्चितता आहे, कारण विक्टर जेलमध्ये असून तो मौन साधून आहे, ज्याने आणखी गूढता निर्माण केली आहे.

by Suraj Gatade in Marathi Human Science

Writen by Suraj Gatade

Category Human Science