વિશ્વા સ્કૂલમાં રમવા ગઈ હતી, ત્યારે તે અચાનક બેભાન થઈ ગઈ. તેના પિતાને સ્કૂલથી ફોન આવ્યો, જેમાં અભીષેક આચાર્યએ તેમને જલ્દી સ્કૂલમાં આવવા માટે કહ્યું. જીતુભાઈ અને સરીતાબહેન તાત્કાલિક સ્કૂલ તરફ જતાં, સરીતાબહેનને ચિંતાની લાગણી થઈ. તેઓ સ્કૂલ પહોંચ્યા ત્યારે એમ્બ્યુલન્સની અવાજે તેમની ચિંતા વધી ગઈ. ડી. નીરંજન કે જે મીતલના પપ્પા છે, તેમણે વીશ્વાને હોસ્પિટલમાં લઈ જવાની જરૂરિયાત જણાવી. અભીષેક આચાર્યએ સીધા વીશ્વાને એમ્બ્યુલન્સમાં રાખતા જણાવ્યું કે બધું સારું થશે. હોસ્પિટલમાં, ડો. નીરંજન એ સૂચવ્યું કે થોડી ટેસ્ટ કરવાની જરૂર છે. મીતુ અને સરીતાબહેનને બહાર જવા માટે કહ્યું, જેથી તેઓએ વિધિ પૂર્ણ કરી શકે. વિશ્વા જ્યારે જાગી, ત્યારે તેને સહેજ ભય લાગ્યો અને ડૉકટરે તેને શાંતિ આપી. વિધાનમાં, ડો. નીરંજન બલ્ડ ટેસ્ટ કરવામાં વ્યસ્ત હતા, અને જીતુભાઈને આશા હતી કે બધું સારું થશે.

by dhiren parmar in Gujarati Fiction Stories

Writen by dhiren parmar

Category Fiction Stories