कथा "डायरीचं गूढ" सुजितच्या मनातल्या विचारांनी सुरू होते, ज्यात तो आपल्या मित्र कुमारच्या डायरीच्या गूढतेबद्दल चिंतन करतो. डायरी उघडल्यावर त्याला पहिल्या पानावर "मला काही सांगाचंय" असे सुंदर अक्षरात लिहिलेले दिसते. सुजित अधिक वाचन करण्याच्या विचारात असतो, पण त्याच्याच वडिलांचा फोन येतो, ज्यात ते कुमारच्या आई-वडिलांकडे आहेत आणि त्याला तिथे येण्यास सांगतात. सुजित तिथे जातो, पण कुमारच्या अवस्थेमुळे सर्वजण शोक व्यक्त करीत आहेत. त्या वातावरणात त्याला जेवायाची इच्छा नसते, पण त्याचे वडील सर्वांना धीर देत जेवण करायला सांगतात. सर्वजण कुमारच्या बालपणीच्या आठवणींमध्ये गुंतलेले असतात, तरी कुमार बेडवर झोपलेला असतो. गप्पा सुरू असतात, पण त्यातला शोक सर्वत्र पसरलेला असतो. कथा जीवनाच्या अस्थिरतेवर विचार करते, जिथे प्रत्येकाला जगण्याची इच्छा असते, तरीही काळ अचानक कोणाचेही जीवन हिरावून नेत आहे. सुजितच्या मनात डायरीबद्दल विचार चालू असतो, पण त्याला ते वाचण्याची संधी मिळत नाही. सर्वजण एकत्र असले तरी, कुमारच्या अस्तित्वाबद्दलचा शोक आणि त्याच्या आठवणी सर्वत्र भासतात.

by Praful R Shejao in Marathi Fiction Stories

Writen by Praful R Shejao

Category Fiction Stories