આ વાર્તામાં પાગલપણાનું આલેખન છે. લેખક કહે છે કે પાગલ કોઈ હોય નહીં, પરંતુ આપણે તેમને પાગલ માનીએ છીએ. નવા મુંબઈમાં આવેલા એક છોકરીનું ઉદાહરણ આપીને તેમણે દર્શાવ્યું છે કે કેવી રીતે લોકોની હસતી સવભાવને પાગલપણાથી જોડીને તેમની સામે preconceived notions રાખે છે. લેખક કહે છે કે દરેક વ્યક્તિ પાસે પોતાની ઓળખ અને ઈમેજ હોય છે, અને તે નોર્મલ અથવા અભનૉર્મલના માપદંડો અનુસાર નથી ચાલતું. લેખક પોતાની અનુભવોને શેર કરે છે, જેમાં તે સ્કૂલ અને કોલેજના સમય દરમ્યાન પાગલ માનવામાં આવ્યો. પરંતુ તે કહે છે કે તે પોતાની રીતે જીવવા અને હસવા માટે તૈયાર છે, અને તે અન્ય લોકોના અભિપ્રાયોનું ધ્યાન નથી રાખતો. લેખક અંતે કહે છે કે જો આપણે પાગલ માનીએ છીએ, તો પણ તેઓ માનવ છે અને તેમને માનવ દ્રષ્ટિથી જોવામાં આવવું જોઈએ. જો આપણે તેમને સહાનુભૂતિથી જોઈએ, તો તેઓ પણ અમારો જવાબ આપશે.

by PARESH MAKWANA in Gujarati Human Science

Writen by PARESH MAKWANA

Category Human Science