आजचा दिवस विशेष होता. आनंदराव धर्माधिकारी बँकेच्या मिटींगसाठी निघाले होते, तर सुमन घरात तयारी करत होती. तिच्या सासूबाईंना माहिती होती की ती एक दिवसाच्या सहलीसाठी निघाली आहे. घरात आणखी कोणीही नव्हते, त्यामुळे सुमनने सावधगिरी बाळगली. ड्रायव्हरने गाडी तयार केली, पण आनंदरावांनी स्वतः गाडी चालवण्याचा निर्णय घेतला. सुमन रीक्षातून उतरून आनंदरावांच्या गाडीत बसली आणि दोघांनी एकमेकांकडे पाहून आनंद व्यक्त केला. महाशिवरात्रीच्या दिवशी, तीस वर्षांपूर्वी, आनंदने सुमनला प्रेमाची कबुली दिली होती, पण त्या संबंधाला गडबड झाली होती. सुमनच्या वडिलांनी लग्नाला विरोध केला, त्यामुळे तिला प्रेमाला तिलांजली द्यावी लागली. सुमनचं लग्न झालं, पण ती मनाने नवऱ्याशी जोडली गेली नाही. पंधरा वर्षांनी, आर्थिक अडचणींमुळे तिला बँकेच्या मॅनेजरला भेटायला लागलं, जो आनंदराव होते. त्यानंतर दोघांनी पुन्हा संवाद साधला. आनंदने सांगितले की त्याने लग्न केले नाही, आणि सुमनच्या प्रेमाची आठवण कायम ठेवली आहे. सुमननेही आपल्या स्थितीची स्पष्टता दिली, आणि दोघांनी त्यांच्या भूतकाळाच्या प्रेमाबद्दल विचारले.

by Aaryaa Joshi in Marathi Short Stories

Writen by Aaryaa Joshi

Category Short Stories