આ કવિતામાં જીવનની સફર, પ્રેમ, અને અંતિમતાના વિષય પર વિચાર કરવામાં આવ્યો છે. લેખક કહે છે કે સફર સુહાની હોવી જોઈએ, અને દર્દને બેઅસર રાખવું જોઈએ. મનની લાગણીઓ પ્રગટ કરવી અને મરણની પરવા ન રાખવી જોઈએ. કવિતા રાત્રિના સમયે દ્રષ્ટિ અને લાગણીઓની વાત કરે છે, જ્યાં લેખક કહે છે કે હવે દિલને તડપાવવું નથી. પ્રેમની વફા અને મૃત્યુ વિશેના વિચારો વચ્ચે, કવિતામાં શિયાળાની ઠંડી અને સંબંધોના સંકેતોને પણ પ્રતિબિંબિત કરવામાં આવ્યા છે. લેખક પ્રેમની મીઠાશ અને જીવનની થાકને સમજતા, ક્ષણોના આનંદમાં જીવવાનું બતાવે છે. આખરે, કવિતા એક મોહક અને ઉમંગભરી અનુભૂતિ સાથે પૂર્ણ થાય છે, જ્યાં સંજોગો અને લાગણીઓ વચ્ચેના સંઘર્ષને સાપેક્ષ રીતે સ્વીકારવામાં આવ્યું છે.
વેદના...
by Ashq Reshammiya 
in
Gujarati Poems
Description
સફર સુહાની હોવી જોઈએમંઝીલની પરવા નથી.વેદના બેઅસર હોવી જોઈએજખમોની પરવા નથી.લાગણીયે ધારદાર હોવી જોઈએપ્રેમની પરવા નથી.કબર પાસપાસે હોવી જોઈએમોતની પરવા નથી.ઉર ઉદધિ સમ હોવું જોઈએખારાશની પરવા નથી. રાત્રે આવ્યા હતાં એ શમણામાંઆ ભીષ્ણ ઠંડીમાં હું મળવાનું ભેલી ગયો. આંખોથી લઈશું કામહવે દિલને તડપાવવું નથી જ,સાવ સસ્તા થયા છે જજબાતહવે વહાલને અભડાવવું નથી જ! નહી તો તમારા સુધીની જ હતી સફરકિન્તું માર્ગમાં જ કબર મળી ગઈ. લાજ વફાની એણે એમ રાખી લીધીમારી કબર પર નામ એનું કોતરી લીધું! આવી શકો તો દ્વાર ઉઘાડા જ રાખ્યા છેદિલની ડેલીએ કદી હું તાળા લગાવતો નથી. એટલે જ દોડતો