जानकीबाई देशपांडे, एक शुद्ध ब्राम्हण महिला, त्यांच्या खराब तब्येतीमुळे मोलकरीनची आवश्यकता भासते. त्यांच्या प्रथा आणि नियमांमुळे त्यांना मुसलमान मोलकरीन शहनाज स्वीकारण्यास प्रतिकूलता आहे, पण शेवटी त्यांनी शहनाजला कामावर ठेवले. शहनाज बुरख्यात घरात प्रवेश करते आणि काम करताना सर्वांना प्रभावित करते. जानकीबाई आणि तिच्या कुटुंबाच्या मनात शहनाजबद्दलच्या भिन्नतेची शंका आणि विचार जातात, पण हळूहळू शहनाज सर्वांची मने जिंकते. एक दिवस, देवघरातील दिवा विझल्यावर शहनाज दिवा लावण्यासाठी हात पुढे करते, पण थांबते. जानकीबाईंनी तिचा हात धरून दिवा पेटवला आणि सांगितले की सर्वांचा देव एकच आहे, फक्त रुप वेगवेगळे आहेत. शहनाजच्या डोळ्यात अश्रू येतात, आणि जानकीबाईंना तिच्या मनात शंका येते. जानकीबाई शहनाजला ओळखून तिला चुकवण्यासाठी एक युक्ती करतात आणि पडण्याचं नाटक करतात. हे सर्व घटनाक्रम मानवतेच्या एकतेचा संदेश देतात, जिथे धर्माच्या भिन्नतेवर मानवता सर्वोच्च आहे.

by Sadhana v. kaspate in Marathi Magazine

Writen by Sadhana v. kaspate

Category Magazine