ಮಹಾನಗರದ ಹೃದಯಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಹಳೆಯ, ಜೀರ್ಣಾವಸ್ಥೆಯ ಪುಸ್ತಕದಂಗಡಿ ಜ್ಞಾನಗಂಗಾದ ಕಪಾಟುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಅರ್ಜುನ್ ನಿಂತಿದ್ದ. ಹೊರಗೆ ಚಳಿಗಾಲದ ಮಂಜು ಇಡೀ ನಗರವನ್ನು ತೆಳುವಾದ ಮುಸುಕಿನಿಂದ ಆವರಿಸಿತ್ತು. ಅರ್ಜುನ್ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿ ಆದರೆ ಅತೃಪ್ತ ಪತ್ರಕರ್ತ. ಆತ ಹೊಸ ಕಥೆ, ಒಂದು ಆಳವಾದ ರಹಸ್ಯದ ಸುಳಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಧೂಳು ಹಿಡಿದ ಹಳದಿ ಪುಟಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾದಾಗ ಒಂದು ಕಪ್ಪು, ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಕವರ್ ಇರುವ ಡೈರಿ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅದು ಪುಸ್ತಕಗಳ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿತ್ತು. ಅದರ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಚಿನ್ನದ ಮುದ್ರೆಯ ಗುರುತಿತ್ತು. ಅರ್ಜುನ್ ಅದನ್ನು ತೆರೆದ. ಕೈಬರಹವು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದ್ದರೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು, ಬಹುಶಃ ಸುಮಾರು ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಹಳೆಯದಾಗಿರಬಹುದು.ಡೈರಿಯು 1970 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು. ಲೇಖಕನ ಹೆಸರು ವಿಕ್ರಮ್ ಆತ ನಗರದ ಹೆಸರಾಂತ ನಿರ್ಮಾಣ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗಿದ್ದ. ಮೊದಲ ಕೆಲವು ಪುಟಗಳು ಕೇವಲ ದಿನನಿತ್ಯದ ನಮೂದುಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಸೈಟ್ ಭೇಟಿ,ಮೇಲಧಿಕಾರಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಭೆ. ಆದರೆ, ಕ್ರಮೇಣ, ನಮೂದುಗಳ ಸ್ವರೂಪ