યાદોં ની સહેલગાહ - રંજન કુમાર દેસાઈ - (1)

                   :  :   પ્રકરણ  - 1  :  :        તે સમયે, હું ત્રણ વર્ષનો હતો, મારો મોટો ભાઈ સુખેશ પાંચ વર્ષનો હતો, અને મારી નાની બહેન ભાવિકા ફક્ત છ મહિનાની હતી. મારી માતા એક ગંભીર બીમારીનો ભોગ બની હતી.       તેણીને કાંદિવલી સ્ટેશનની બહાર એક સેનેટોરિયમમાં રાખવામાં આવી હતી.       મારા પિતા દરરોજ સવારે 9 વાગ્યાની લોકલ ટ્રેન પકડીને મુંબઈ જતા હતા. સ્ટેશન નજીક હતું, તેથી ટ્રેન આવતાની સાથે જ તેઓ બહાર નીકળીને ટીસી કેબિનમાં ચઢી જતા હતા.       અને અમે બંને ભાઈઓ બહાર પેસેજમાં બેસીને રમતા, મારા પિતાને જતા જોતા.      મારી માતાનો