ચંપક અને છગન બે પાક્કા દોસ્તાર. દોસ્તી એટલી ગાઢ કે ગામના લોકો તેમને 'જોડકું' કહેતા. બંને એકબીજા વગર ચાલે નહીં, પણ એક વાત હતી જેનાથી ચંપક બહુ ડરતો હતો, અને એ હતો ભૂતનો ડર. છગન બહાદુર હતો, પણ ચંપક ભૂત, ચુડેલ, પ્રેત કે કોઈ પણ અદ્રશ્ય શક્તિનું નામ સાંભળે તો પણ એના હાથ-પગ ઠંડા પડી જતા.એક વખતની વાત છે. ગામથી થોડે દૂર એક ખંડેર જેવી હવેલી હતી, જે વર્ષોથી બંધ પડી હતી. લોકો કહેતા કે ત્યાં કોઈ 'શક્તિ'નો વાસ છે, અને એટલે જ કોઈ એ તરફ ફરકતું નહોતું. છગનને હંમેશા એ હવેલી જોવાની ઈચ્છા થતી. એક રાત્રે, જ્યારે આકાશમાં અંધારું