ગુજરાતની ધરતી પર આમ તો અનેક ગામડાઓ આવેલા છે, પણ ‘અંબા-મોજ’ જેવું ગામ તમને આખા બ્રહ્માંડમાં શોધ્યું નહીં જડે. આ ગામના નકશામાં ભલે તમને રસ્તાઓ દેખાય, પણ અસલમાં તો આ ગામ ‘જીભ’ અને ‘જઠર’ ના રસ્તાઓ પર ચાલે છે. અંબા-મોજમાં સૂરજ ઉગે ત્યારે કૂકડાની બાંગ સંભળાય કે ન સંભળાય, પણ વઘારનો ‘છમ્મ’ અવાજ અને આદુ-ફુદીનાવાળી ચાની સુગંધ તો ચોક્કસ આવે જ છે. અહીં માણસની ઓળખાણ તેના કામથી નથી થતી, પણ તે એક બેઠકે કેટલી રોટલી ખાઈ શકે છે અને દાળમાં મીઠું ઓછું છે કે વધારે, તે પારખવાની તેની શક્તિ કેટલી છે, તેના પરથી થાય છે.   આ ગામનો ચોરો એટલે