कळंकणाची वाट (Kalankanaachi Vaat) हरवेली गावाच्या पलीकड्यान, ताज्या पावसाच्या वासानं भरलेलें एक डोंगराचें काठ. डोंगराखालीन एक लहानशें गाव— माडेल. गावानंची घरां भोवताली नारळाचें झाडांन, सुपारीच्या रांगा, दुरून ऐकू येवंक जाणारें समुद्राचें ओलसर मऊ गर्जन.माडेल गावांत राहतात रघुनाथ भाऊ— सर्वांकडून "रघुबाब" म्हुळवले जात. वयानें साठीचें वळण ओलांडल्यो, पण मनांत ताजगी, डोळ्यांत चमक. त्यांनी डाकीचे नोकरी केली, पोस्टमन. पण नोकरी सोडल्यानंतर ताजें आयुष्य म्हणजे वाचन, लेखन, आणि नदीची वाट.त्यांच्या घराच्या मागान कळंकणा नावाची नदी वहात. नदीचें जळ स्वच्छ, पण खोल. लोक म्हणतात:> “कळंकणाचें पाणी फकत दिसन्यांत शांत, आतून ते मनालाच सोडून देत.”रघुबाब सकाळी उठले की जुनी बांसाची काठी घेतात आणि नदीकाठी