અધ્યાય 7: ભૂગર્ભમાં હલ્લાબોલરાત ઘેરી બની ચૂકી હતી. ઘડિયાળમાં બરાબર ૧૧:૪૫ વાગ્યા હતા. પ્રવીણ કામતના ફાર્મહાઉસની બહાર, ઊંડા અંધારામાં, નિશાંત, રોહન અને રાવત છુપાયેલા હતા."પ્લાન પ્રમાણે, રોહન. દસ મિનિટમાં," નિશાંતે વોકી-ટોકી પર ધીમા અવાજે કહ્યું.રોહને શ્યામ રંગના કપડાં પર એક ચીકણી જેકેટ પહેરી લીધું, જે તેને બહારની પાર્ટીમાંથી ભટકી ગયેલા એક નશામાં ધૂત મહેમાન જેવો દેખાડતો હતો.તબક્કો ૧: રોહનનો વેશપલટોરોહન ધીમેથી મુખ્ય ગેટ તરફ ગયો. ગેટ પર ઊભેલા બે ગાર્ડ્સે તેને આવતા જોયો."હું... હું ભૂલો પડ્યો છું, ભાઈ," રોહને જાણી જોઈને લથડાતા અવાજે કહ્યું. "મારી કાર... કોલ્હાપુર હાઇવે પર છે, અને હું..."એક ગાર્ડે ગુસ્સાથી પૂછ્યું, "કોણ છે તું? અહીં શું