મારા ગામનું મંદિરમારું ગામ નાનું છે, પણ તેની ધરતી પર પ્રેમ, ભક્તિ અને એકતાનો સુગંધ દરેક શ્વાસમાં અનુભવી શકાય છે. ગામના અંતે, જ્યાં ખેતરની હરીયાળી ધીમે ધીમે ધૂળીના રસ્તામાં સમાઈ જાય છે, ત્યાં એક પ્રાચીન શિવમંદિર ઊભું છે — શાંત, સ્થિર અને પવિત્ર. એ મંદિર માત્ર પૂજાનું સ્થાન નથી, એ તો ગામના મનનું મંદિર છે, એ જ ગામનો આત્મા છે.મંદિરની આસપાસ બે-ત્રણ મોટા ઝાડો ઊભાં છે — એક વટવૃક્ષ, એક પીપળો અને એક કઠોળનું ઝાડ. એ ઝાડો જાણે સદીઓથી આ મંદિરમાં રક્ષણ માટે જ ઊભાં હોય. તેમની ડાળીઓમાં કાગડાઓના ટોળા બેસે છે, તો ક્યાંક તોતા ટરર કરે છે. ક્યારેક મોરની