અવિરત તારા નામે…(એક નિર્ભય અપૂર્વ પ્રેમની મૌન યાત્રા)સાગર પ્રથમ વખત કોલેજ આવ્યો ત્યારે તેનું મન થોડું ઉલઝાયેલું હતું. નવાં મિત્રો, અજાણ્યો વાતાવરણ, અને આત્મવિશ્વાસથી ભરેલો એક નવો અધ્યાય. પણ એના પ્રથમ દિવસે જ, જ્યારે તે ક્લાસરૂમમાં પ્રવેશ્યો, ત્યાં એક મૌન ઝબકતો પળ થયો — કદાચ જગતના કોઈ અજાણ્યા મુહૂર્તમાં, કંઈક વર્તાયું. એક બેચ પર બેસેલી રહી — એ. રૂપલ.એ ખૂબ બોલતી ન હતી, પણ એની આંખો ખૂબ કંઈક બોલતી હતી. સઘળાં ધોરણથી જુદી લાગતી એ છોકરીની સ્મિતમાં એવી શાંતિ હતી કે, એ ચહેરો નજર સામે માત્ર ક્ષણો માટે રહ્યો હોવા છતાં, દિવસભર સ્મરણમાં રહ્યો. એ લાગણી ન તો હૃદયની ધબકન