"కంగ్రాట్స్ చంద్ర! మొత్తానికి ఒక ఇంటివాడివి అయ్యావు," ఆఫీస్ కొలీగ్ భుజం తట్టాడు."థాంక్స్ రా, ముందు భోజనం చెయ్," నవ్వాడు చంద్ర."ఏరా చందూ, అనుకున్నది సాధించావ్. ఘటికుడివే!" అన్నాడు స్నేహితుడు రాకేష్."ఏదో అలా కుదిరిందిలేరా. ఇందులో నా గొప్పేముంది," అన్నాడు చంద్ర వినయంగా."సరే సరే, నీ వినయం తర్వాత. ముందు ఆకలి తీర్చుకుని వస్తా," అంటూ రాకేష్ భోజనాల వైపు కదిలాడు.పెళ్లి హడావిడి ముగిసింది. బంధువులు, స్నేహితులు అందరూ వెళ్లిపోయారు. విశాలమైన ఆ ఇంట్లో మిగిలింది ఇద్దరే—చంద్ర, రాధ. ఇద్దరూ ఒకరికొకరు ఎదురుగా కూర్చున్నారు. గదిలో నిశ్శబ్దం."రాధా, నిన్ను మొదటిసారి ఎప్పుడు చూశానో తెలుసా?" అన్నాడు చంద్ర మెల్లగా.రాధ 'లేదు' అన్నట్టుగా సిగ్గుతో తల అడ్డంగా ఊపింది. ఆమె కళ్ళు నేలవైపు చూస్తున్నాయి."ఒకరోజు ఆఫీస్‌కి వెళ్తుంటే నా బైక్ పంక్చర్ అయింది. ఆఫీస్‌కి లేట్ అవుతోందని టెన్షన్‌లో ఉన్నా. అప్పుడే రోడ్డుకు అవతలి వైపు బస్టాప్‌లో నువ్వు కనిపించావు. అంతే! నా