ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳ ನಡುವೆ, ದಟ್ಟವಾದ ಅರಣ್ಯದ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧಪುರ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮವಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರು ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವವರು. ಹಳ್ಳಿಯ ಜೀವನ ಕ್ರಮ ನಿಗದಿಯಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ಆ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಯುವಕ ಇದ್ದ, ಅವನ ಹೆಸರು ಚೇತನ್. ಅವನೊಬ್ಬ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ. ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಅಸಡ್ಡೆ. ತಾನು ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡವನು, ತಾನು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಗಳೇ ಸರಿ ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರ.ಚೇತನ್‍ಗೆ ಒಂದು ಗಿಡದ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡುವುದು ದೊಡ್ಡ ಕನಸಾಗಿತ್ತು. ಆ ಗಿಡದ ಹೆಸರು ಜೀವಮೂಲಿಕಾ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ದಂತಕಥೆ ಇತ್ತು. ಆ ಗಿಡದ ಎಲೆಯನ್ನು ಅರೆದು ಸೇವಿಸಿದರೆ, ಯಾವುದೇ ರೋಗವನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಬಹುದು, ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಆ ಗಿಡ ಅಪರೂಪದ್ದು. ಅದನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋದವರು ಮರಳಿ ಬಂದಿಲ್ಲ.ಗ್ರಾಮದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾದ ಹಿರಿಯ ದಾದಾ ಚೇತನ್‍ಗೆ ಹೇಳಿದರು. ಚೇತನ್, ಜೀವಮೂಲಿಕೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುವುದಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಡ. ಅದು ಅಪಾಯಕಾರಿ. ನೀನು ಇಲ್ಲಿಯೇ ನಿನ್ನ