હેલો, મારા વહાલા વાચક મિત્રો! મને ખબર છે કે આપ સૌ મારાથી નારાજ રહેતા હશો કારણ કે હું નિયમિત રીતે લખતો નથી. શેરડીના સાંઠો ખાતી વખતે માંડ મજા આવે ત્યારે જ ગાંઠ આવે એમ આ મોજીસ્તાનમાં મોજ જામે જામે ત્યાં જ નવું પ્રકરણ આવતું બંધ થઈ જાય છે. આપ સૌનો વારંવાર રસભંગ થઈ રહ્યો છે એ હું જાણું અને સમજુ છું. પણ મોજીસ્તાનમાં આગળની વાર્તા રચવા માટે ઘણું વિચારવું પડે છે. કારણ કે ઉતાવળ કરું તો રસોઈ કાચી રહી જાય. પહેલા ભાગમાં તો શું હતું કે વાર્તા આખી તૈયાર હતી. આપ સૌને એમાં ખૂબ મજા આવી અને ભાગ 2 માટે ઘણા