Chapter 1ભોર પડી રહી હતી. પ્રકાશની પાતળાં જમાવટનાં કિરણો વિંડોની છાણીઓમાંથી અંદર quietly ભરાઈ રહ્યાં હતાં. ઘરમાં અદૃશ્ય ઉંધાળો ફેલાયેલો હતો, પણ રસોડામાં ગેસના નિર્મમ અવાજો વચ્ચે પ્રેરણા ફરી એક સામાન્ય દિવસ જીવી રહી હતી — જેમે રોજની જેમ પોતાને ભૂલી જવાનું શરૂ કરી દીધું હતું.પ્રેરણા, નામ જેટલું સુંદર – જીવન એટલું જ ગુમસુમ.એક બાળકની દાજી, એક ઘરની પંખી અને એક પતિની ફરજદાર સાથી – આ બધાં ઢાંકણાંના નીચે એ પોતે ક્યાં હતી એ પ્રશ્ન તેને રોજ ઉજાગર થતો… પણ જવાબ મળે એના પહેલાં ફરી કામમાં વળી જતી.દૂધ ઉકળતું રહ્યું અને પોતાનાં વિચારો પણ. કાંઈ ઉકળી જતું નહોતું. રોજનાં કામ