ती म्हणाली... थांब, माझं बाळ अजून लहान आहेरत्नागिरीच्या एका हिरव्या-पिवळ्या डोंगरकड्यावर वसलेल्या गावात, एका साध्या घरात एक अविस्मरणीय कथा घडत होती. या कथेची नायिका होती रिता—वय वर्षं २८. तिचे डोळे खोल होते, पण त्यात काळजाचा सागर होता. चेहऱ्यावर एक नितळ शांतता होती आणि हास्य असं की जणू सगळ्या वेदना विसरायला लावणारं.ती अभिनेत्री नव्हती, ना राजकारणी, ना प्रसिद्ध समाजसेविका. पण तिचं आयुष्य हे एक जिवंत शौर्यगाथा होतं—आईचं प्रेम, एका स्त्रीचं धैर्य, आणि मृत्यूला झुंजवणाऱ्या मानवी इच्छाशक्तीचं उदाहरण.रिता आणि तिचा नवरा निलेश, मुंबईत एका भाड्याच्या घरात राहत होते. ते दोघंही मध्यमवर्गीय, स्वप्नांनी भरलेले. सुखात फार काही नव्हतं, पण समाधान मात्र ठासून भरलेलं.