“शब्दांच्या पलीकडचं नातं”१. सकाळचे उसासे:अविनाशची सकाळ साधी असायची. दूध तापवताना त्याचा एक हात साखरेच्या डब्यात, दुसरा रेडिओच्या स्विचवर.आकाशवाणीवर “भूप” राग वाजायचा. पण आत घरात मात्र, एक शांत धग होती – ज्याला शब्द नसेत.आर्या उठायची. ओल्या केसांतून पाणी पुसत, चहा प्यायची. तोंडात चार शब्द.कधी “साखर कमी आहे,”कधी “फुलं आणलेस का?”कधी काहीही नाही.तसं ते दोघं खूप प्रेम करणारे नव्हते, की दरदिवशी गुलाब देणारेही नव्हते. पण एकमेकांशिवाय अस्वस्थ व्हायला लागले होते. ते नातं... ते होतं. एक अनोळखी शांतताच त्यांचं प्रेम होतं.२. सहा वर्षं:"अव्या... का होत नाही आपल्याला मूल?" ती एक दिवस विचारलं.तेव्हा त्याने तिच्या केसांमधून हात फिरवला आणि म्हटलं,"कदाचित देव आपल्याला दुसऱ्याच प्रकारचं