ભાગ 12: અંતિમ ઉડાન1. નવા સવારની છાંયો:તારિની દરરોજ સવારે સાગરની લહેરોની સાથે પોતાનું બાળક ડગલાં નાખતું જોયે છે. એ બાળકનું નામ છે – જનમય. એ પૌત્ર છે માયા અને જનકનો. અને આજે, એ પાંખોની વારસાગાથાનો જીવંત સાક્ષી છે.જ્યારે એ "મમ્મી" કહે છે, ત્યારે તારિની જાણે એની અંદર આખી વાર્તા ફરી જીવતી થાય છે.> "મમ્મી, મારે પણ પાંખ આવે છે કે નહીં?"એનાં પિછાણવાળા ઉદાસ سوالો સામે તારિની હસે છે – અને પોતે હવે એ પાંખ બની રહી છે, જે એને કોઈક દિવસે માયાએ આપી હતી.2. માયાની યાદો વચ્ચે નવજાત શબ્દો:એક દિવસ તારિનીને એના પુસ્તકાલયના કૂણા ખૂણે એક જૂનો ખાખી બોક્સ મળે