સમજણનું ઘરએક સુંદર ગામ હતું, જ્યાં ચારેય બાજુ લીલોતરી છવાયેલી હતી અને નદી ધીમે ધીમે વહેતી હતી. આ ગામમાં, એક નાનકડી ઝૂંપડીમાં, સુધા અને તેનો પુત્ર આયુષ રહેતા હતા. સુધા ખૂબ જ મહેનતુ અને દયાળુ હતી, પણ આયુષ થોડો જીદ્દી અને ગુસ્સાવાળો હતો. નાની નાની વાતમાં તે ગુસ્સે થઈ જતો અને કોઈની વાત સાંભળતો નહોતો.એક દિવસ, ગામમાં એક વૃદ્ધ સંત આવ્યા. તેઓ ખૂબ જ જ્ઞાની હતા અને તેમના ચહેરા પર શાંતિ છવાયેલી હતી. ગામના લોકો તેમની પાસે પોતાની સમસ્યાઓ લઈને આવતા અને સંત તેમને યોગ્ય માર્ગદર્શન આપતા. સુધા પણ આયુષની સમસ્યા લઈને સંત પાસે ગઈ."મહારાજ," સુધાએ વિનમ્રતાથી કહ્યું, "મારો પુત્ર