લવની કાર મીઠા મઘમઘતા મોગરાથી મહેંકી ઉઠી હતી...એક બાજુ સવારનો આછો સોનેરી પ્રકાશ લવના ચહેરાને વધારે ચમકીલો બનાવી રહ્યો હતો અને બીજી બાજુ થોડો ડર અને થોડી શરમને કારણે જૂહી થોડી સંકોચાઈ રહી હતી...જ્યાં સુધી લવનો પરિચય નહોતો થયો ત્યાં સુધી તો તે લવ સામે બિંદાસ રીતે પેશ થઈ હતી પરંતુ હવે જ્યારે લવની ઓળખાણ થઈ ગઈ છે ત્યારે તેની સાથે શું બોલવું અને શું ન બોલવું એ કશ્મકશમાં તે જાણે ગુમસુમ ચૂપચાપ.. પોતાના હાથમાં બ્રાઉન કલરનું લેધરનું પર્સ લઈને હોસ્ટેલના ગેટ પાસે આવીને લવની રાહ જોતી ઉભી રહી ગઈ હતી...થોડીવારમાં જૂહીને લેવા માટે લવ હોસ્ટેલના ગેટ પાસે આવી ગયો