વિરાટગઢના આકાશ નીચે એક અનોખું શાંતિપૂર્ણ વાતાવરણ છવાયેલું હતું. આરવ માટે એ શાંતી એક જ વાજતે ખલેલ લાવી રહી હતી – એના મનમાં સતત ગુંજાતું એક સપનાનું ચિત્ર. એ ચિત્ર એણે હવે ઘણા દિવસોથી વારંવાર જોયું હતું – એક પત્થરનો કૂવો, પાણી ભરેલું તળાવ, અને એક છોકરી, જેની આંખોમાં કેટલાંક ઉદાસ યાદોની છાયા હતી.આ સપનું હવે માત્ર સપનું નહોતું. આરવ માટે એ જીવનનો એક રહસ્ય બની ગયું હતું. એ શિયાળાની હળવી ઠંડક વચ્ચે આરવે નક્કી કર્યું કે હવે સમય આવી ગયો છે – એ પોતાના સપનાની પાછળ છુપાયેલ સત્યને શોધશે. સપનાની ફરી ઝલકઆ રાત્રે આરવે ફરી એ જ સપનાનું અનુભવ