ભાગ ૧૦: છેલ્લું સ્પર્શ — જે શ્વાસ બની રહ્યો⬇️"છેલ્લું સ્પર્શ — જે શ્વાસ બની રહ્યો" એ શીર્ષક દર્શાવે છે કે ક્યારેક કઈક જતું રહે છે, પણ એની ભૂમિકા, એની સંગત, અને એમાં રહેલી લાગણી આપણાં જીવનનો એક અવિભાજ્ય હિસ્સો બની જાય છે. કંઈક આપણે છોડીએ છીએ, પણ એ છૂટતું નથી. એ આપણાં શ્વાસોમાં, દિલની ધબકારમાં રહી જાય છે.  "જ્યાં ભીંજાયેલું મૌન જ શબ્દ બની જાય"પુષ્ટિ હવે દરરોજ સવારે પોતાના નાનકડા દીકરાને સાથે લઇને ઊગતા સૂરજને જોયે છે. દક્ષાની જેમ એ પણ દરેક દિવસની શરૂઆત એક હળવી લાગણીથી કરે છે. શાંત મૌન વચ્ચે એક વસ્તુ સ્પષ્ટ છે — એ હવે માતા