ભાગ 7: યાદોના આકાશમાં…પાટણના પુસ્તકમેળાના એક વર્ષ પછી…જનક હવે શાંત જીવન જીવી રહ્યો હતો. એનું ઘરો એક શબદાલય જેવું લાગતું – શબદો જ એની દુનિયા હતા, શબદો જ એની શ્વાસ. દર દિવસ સવારે ચા સાથે નવી યાદ લખતો, નવી પાંખો શોધતો.એક દિવસ એને એક જૂની ઇમેઇલ મળતી – જર્મનીથી. એમાં લખ્યું હતું:"હેલો જનક, હું એલિસ છું. મેં તાજેતરમાં એક ગુજરાતી પુસ્તકનું અંગ્રેજીમાં અનુવાદ કર્યું છે: ‘એક પાંખ મારી…’. મેં એ વાંચીને એવું અનુભવી શક્યું કે તમે જે જીવ્યું છે એ હવે વિશ્વે પણ જાણવું જોઈએ. મારે આપને મળવાનું છે. – એલિસ, યુરોપિયન પબ્લિશિંગ હાઉસ"જનકે પહેલેથી પોતાને વિશ્વના વિષયથી દૂર રાખ્યો