હું એક ટપાલ પેટી, લાલ રંગની, ગામડાના એક શાંત ખૂણે વર્ષોથી ઊભેલી. મારું અસ્તિત્વ કોઈ મોટી ઇમારત જેવું નથી, પણ મારું જીવન એક નાનકડી દુનિયા છે – પત્રોની દુનિયા, જ્યાં ગુપ્ત રહસ્યો, અનંત પ્રેમ, અકથ્ય દુઃખ અને અડીખમ આશાઓની વાતો સચવાયેલી છે. હું મૌન રહીને અનેક જીવનોના ઉતાર-ચઢાવની સાક્ષી બની છું, અને મારા લોખંડી હૃદયમાં અગણિત લાગણીઓના તરંગો સંગ્રહાયેલા છે. મારી યાત્રાનો પ્રારંભ એક ધમધમતી ફેક્ટરીમાં થયો હતો. લોખંડની ઠંડી ચાદરોમાંથી મને આકાર આપવામાં આવ્યો, મારા અંગોને જોડીને એક મજબૂત કાયાનું સર્જન થયું. પછી મારા પર લાલ રંગનો ગરમ કોટ ચઢાવવામાં આવ્યો, જે મારા અસ્તિત્વની ઓળખ બન્યો. ફેક્ટરીમાંથી નીકળીને હું