बेलवाडी हे एक छोटं पण समृद्ध गाव. हिरवाईने नटलेलं, पाण्याने संपन्न, माणसाच्या श्रमांनी उजळलेलं. या गावात विठ्ठलराव देशमुख यांचा शेत होता – भरघोस, चार एकरांवर पसरलेला. त्यांचा मुलगा अवधूत, शहरातून इंजिनिअरिंगचं शिक्षण घेऊन परत आलेला, पण अजूनही गावच्या मातीशी नातं टिकवून होता.एकदा गावातल्या शाळेत एक कार्यशाळा झाली – ‘भविष्यातलं टिकावू जीवन’ या विषयावर. तिथे आलेल्या तज्ञांनी सांगितलं, "तीन गोष्टी आहेत ज्या माणसाने अत्यंत शहाणपणाने वापरायला हव्यात – पाणी, वाणी आणि कमाई. या तिघींपैकी कुठल्याही एका गोष्टीचा अति वापर किंवा चुकीचा वापर माणसाला विनाशाच्या वाटेवर नेतो."अवधूतला हे शब्द खोलवर भिडले. त्याने ठरवलं – हे तत्व केवळ ऐकून नको, तर जगून दाखवायचं.