मुंबईच्या धकाधकीच्या दादर स्टेशनजवळ, जिथे माणसांच्या आणि लोकलच्या गर्दीने कधीही थांबायचं नाव घेत नाही, तिथे बंडूभाई नावाचा एक माणूस आपली छोटीशी वडापावची गाडी लावायचा. बंडूभाईंचा वडापाव फक्त गरमागरम आणि चटपटीत नव्हता, तर तो बोलका होता. होय, तुम्ही बरोबर ऐकलंत, बोलका! म्हणजे, तो वडापाव खाल्ल्यावर तुमच्या मनातले गुप्त विचार बंडूभाईंना लगेच कळायचे आणि ते त्यावरुन अशी काही भन्नाट प्रतिक्रिया द्यायचे की समोरच्याला हसू आवरायचं नाही, कधीकधी धक्का बसायचा, तर कधी आयुष्यच बदलून जायचं!बंडूभाई दिसायला साधेच होते. तेलकट टी-शर्ट, डोक्याला लाल रुमाल आणि चेहऱ्यावर कायम एक खोडकर हसू. पण त्यांच्या डोळ्यात एक वेगळीच चमक होती. त्यांच्या गाडीवर नेहमीच प्रचंड गर्दी असायची.