मिर्गाचा पाऊस राती पाऊस लै वतत व्हता.सगळीकड गारठा वाढलला.आबाच कुत्र गोठ्यात पिंजराच्या उबीला बसलेलं.म्हातारी झालेली म्हस बी एकटीच रवथ करत बसलेली.हिकड तिकड नुसता काळोख.इजा व्हत व्हत्या,जुना झालेला नी फुगलेला लाकडी दरवाजा कुरकुर वाजीत व्हता.आतल्या आंगाला माई कसलातर इचार करीत हाथरूनात पडलेली. बाहिरच्या सोप्यात आबा घोरत व्हता."मिरोग आला खर पेरायची अजून कशाची तयारी न्हाई, इथन तिथंन बचत गटातन पैसे काढल्यात ते बी द्यायचं हाईत.ह्या माणसाला काय आता काम झेपत न्हाई. पोरं काय माघारी पैशे पाटवून दित न्हाईत.कसा संसार व्हणार काय की देवा परमेसोरा!" माई डोळ्याला पदर लावीत व्हती नी आधीच दिवस आठवीत व्हती. आबा तरणाबांड व्हता तवा गावची शेती करायचा.बैलाची जोडी