ભાગ 2. "જળમાં ઝબુકતી છબી"(અર્થ: પાણીમાં અસ્થિર પડતી પ્રતિબિંબ — જે જ્યાં શાંત લાગે ત્યાંથી હચમચાવા લાગે…)“શાંત પાણીમાં પડેલો પથ્થર”સવાર હતી. ઘરમાં શાંતિ હતી, પણ દક્ષાના અંદર કલરવ. પૂરા અઠવાડિયા પછી એણે ફરી નદીના કિનારે જવાનું નક્કી કર્યું. એ જ નદી, જ્યાં દક્ષાએ એક દિવસ પોતાનું બધું સંભળાવી દીધું હતું – એક “અજય” નામના પુરુષને.એ દિવસ પછી દક્ષા પોતે કદી પણ પૂરી નહોતી રહી.પુષ્ટિ હવે મોટી થઈ ગઈ હતી – માત્ર ઉંમરથી નહિ, સમજથી પણ. પણ દક્ષાએ એના જીવનનો સૌથી મોટો અધ્યાય — અજય — કદી ખુલ્લો નહોતો રાખ્યો. “અજાણ્યા નામ પર લખેલું પત્ર”પુષ્ટિએ દક્ષાના લેટરબોક્સમાં એક ભૂરો કાગળ જોયો.