अनुबंध बंधनाचे.....( भाग ४४ )सकाळी ताई प्रेमला खुप वेळ आवाज देऊन उठवत असते...ताई : प्रेम...! अरे... उठ, किती वाजलेत बघ जरा, कामाला जायचं नाही का...?* तिच्या वारंवार बोलण्याने प्रेम जागा होऊन भिंतीवरील घड्याळ पाहतो. साडे आठ वाजुन गेलेले असतात. कामाला जायची तर त्याची इच्छा पण नसते, त्यात उठायला खूपच उशीर झाला होता. मग तो पुन्हा अंगावर घेऊन झोपतो.ताई पुन्हा त्याला आवाज देते...ताई : अरे...! परत झोपला...! कामाला नाही जाणार का...?प्रेम : नाही जाणार...!ताई : का...? काय झालं...? तब्येत वगैरे ठिक आहे ना...?प्रेम : काही नाही...! मी बरा आहे, मला झोपू दे जरा.ताई : बरं झोप मग थोडा वेळ...! मी जरा