फुलपाखरू  "इतके इतके पाणी गोल गोल राणी""ये दरवाजा तोडेगा;  शिपाईदादा बोलेगा!"  परसात मुलांचा खेळ रंगला होता.साऱ्या मुलांनी गोल गोल रिंगण धरल होत.रिंगणाच्या आत मध्यभागी गंधाली दोन्ही हात कमरेवर ठेऊन उभी होती.आपण सहजच त्या मुलांचं कड तोडून बाहेर पडू , असा  आत्मविश्वास तिच्या चेहऱ्यावर होता.अचानक गंधालीने मुसंडी मारली व तिच्या डावीकडच कड तोडून ती झपकन बाहेर पळाली.सारी मुले गंधालीच्या पाठीमागे  तिला पकडण्यासाठी  धावत सुटली. तेवढ्यात घरातून आवाज  आला..."अग, ए गंधाली...लवकर ये जरा."" छट,कधी म्हणून  खेळू  द्यायची नाही  आई!येते ग.."    गंधाली हिरमुसली होत धावतच घरात गेली." काय ग आई?अंग...थोड वेळ  खेळू दिल असतस तर...!"" आता कसली खेळतेस? जा अनुसया काकींकडून आवळ्याच लोणचं