तुझं नाजूक आयुष्य... माझं मोठं प्रेम— A Real Storyशहराचं आकाश तेव्हा ढगांनी भरलेलं होतं. जुन महिन्याचा अखेरचा आठवडा. पावसाचे हलके हलके थेंब रस्त्यांवर पडत होते. फज़ल सकाळी बाजारात निघाला होता—नेहमीसारखा. शंभर गोष्टी डोक्यात—काय घ्यायचं, काय राहिलंय, वेळ वाचवायचा. पण त्या दिवशी, त्याचा मार्गच बदलून गेला.बाजाराच्या रस्त्यावर, पुलाखाली एक हलकीशी हालचाल त्याच्या नजरेस पडली. तिथं, एका कोपऱ्यात, थरथर कांपत, डोळे पाणावलेलं एक मांजराचं लहानसं पिल्लू कुडकुडत होतं. त्याचा शरीर थोडासा ओलसर, डोळ्यांत भीती, आणि नाकाजवळ थोडासा डोकावणारा जखमेचा खुण. फज़ल क्षणभर थबकला.“कुणीतरी टाकून दिलं असावं...” त्याच्या मनात विचार चमकून गेला.माणसांच्या या घाईच्या दुनियेत, एखादा असा जीव कुणाचंही लक्ष वेधून घेत नाही.