पुण्यातल्या एका निवांत संध्याकाळी, नेहमीप्रमाणे मी व्हॉट्सअ‍ॅपवरील मेसेज चाळत होतो. अचानक एका ग्रुपमधून एक मन हेलावून टाकणारी बातमी समजली—माझ्या जवळच्या मित्राच्या वडिलांचे निधन झाले होते. ‘तात्या’ म्हणून ज्यांना मी ओळखत होतो, त्या व्यक्तीचा आपल्यातून एकदमच एक्झिट झाला होता.तात्या म्हणजे फक्त माझ्या मित्राचे वडील नव्हते, तर माझ्या बालपणाच्या आठवणींमध्येही ते एक अविभाज्य भाग होते. आमचे कुटुंब आणि त्यांचे कुटुंब अतिशय जवळचे. शहरं वेगळी असली, तरी मनं नेहमीच एकत्र. तात्यांचा सहजपणा, मोकळं वागणं आणि मुलांमध्ये मिसळण्याची सवय यामुळे आम्हा साऱ्यांना ते खूप प्रिय होते. त्यांच्या अचानक जाण्याचं दुःख मनाला भिडून गेलं.मी तात्काळ मित्राला फोन केला. त्याचा स्वर फारच शोकाकुल होता. त्याने सांगितलं—तात्यांना