प्रस्तावनामुंबई हे शहर म्हणजे वेग, स्पर्धा, आणि सतत पुढे जाण्याची धावपळ. या शहरात दर मिनिटाला हजारो लोकांची स्वप्नं आकार घेतात, काही पूर्ण होतात, काही विरून जातात. पण या धकाधकीच्या जीवनात काही क्षण असेही असतात जे काळ थांबतो असं वाटायला लावतात. अशाच एका बसस्टॉपवर रोज संध्याकाळी दिसणारी एक वृद्ध महिला – साध्या सुताच्या साडीतील, केसांमध्ये नारळ तेलाची सौम्य झुळूक, आणि हातात एक जुना पर्स. कुणाशी न बोलता बसलेली. फक्त रस्त्याकडे डोळे लावून पाहणारी. ही गोष्ट तिचीच आहे. आणि त्या तरुणाची – ज्याने तिच्या शांततेमागील आवाज ऐकण्याचा प्रयत्न केला.पहिला भाग – ओळखराहुल, एक २८ वर्षांचा तरुण, वांद्रे पश्चिमेला असलेल्या एका नामांकित आयटी