સમય હતો સાંજનો, ને આકાશમાં નારંગી રંગની ચાદર પથરાઈ ગઈ હતી. ગામના નાનકડા ચોકમાં, જૂની વડની છાયામાં, રાહુલ અને મીરા બેસીને ગપ્પાં મારતા હતા. બંને નાનપણથી ગાઢ મિત્રો હતા, પણ આજે વાતચીતમાં કંઈક ગંભીરતા હતી."રાહુલ, તું ક્યારેક વિચારે છે, જો હું ન હોત તો શું થાત?" મીરાએ એક ઊંડો શ્વાસ લઈને પૂછ્યું.રાહુલે હસીને વાત ટાળવાનો પ્રયાસ કર્યો, "અરે, એવું શું વિચારવાનું? તું છે, બસ એટલે બધું બરાબર છે.""ના, સીરિયસલી," મીરાએ ટોકતાં કહ્યું, "મારો મતલબ, જો હું અચાનક ન રહું, તો તારું જીવન કેવું હશે?"રાહુલ થોડું ગંભીર થયો. તેની આંખોમાં એક અજાણી ચિંતા ઝબકી. "મીરા, એવી વાત ન કર. તું નહીં