अध्याय ३: मृतांच्या कैदेत राजूने मागे पाहिलं. त्याच्या पायाखाली असंख्य मानवी हाडं दडलेली होती. त्याच्या हातून कसलातरी लाकडी तुकडा बाजूला सरकला, आणि खालील जमिनीवर एक मोठा भगदाड पडला. त्या भगदाडातून काळ्या धुरासारखा काहीतरी बाहेर यायला लागलं! "राजू... तुला वाचता येणार नाही!" विनोदचा अमानवी आवाज त्या संपूर्ण दालनात घुमला. शापित वाड्याचा गूढ इतिहास राजूने जोरात मागे सरकण्याचा प्रयत्न केला, पण त्याचे पाय जागेवर गोठल्यासारखे वाटत होते. तेवढ्यात… एक काळसर हाडांचा सांगाडा त्याच्यावर झेपावला! त्याच्या पोकळ डोळ्यांमधून लालसर प्रकाश चमकत होता. "तुम्ही सर्व जिवंत लोकांनी इथे यायचं नव्हतं... आता तुमच्या आत्म्यांचीही सुटका नाही!" राजूने संपूर्ण ताकदीने मागे फेकून देत तो सांगाडा दूर