પચાસેક વર્ષ પહેલાની વાત છે.નાનકડા ખીરસરા ગામમાં રામસંકર ગોર નામનો બ્રાહ્મણ રહેતો. પોતે કાશીથી ભણેલા હોવાનો ડોળ કરતો, અને જીવનમાં બધું લોલમલોલ ચાલતું. રામસંકરને બે દીકરાઓ હતા, લીલાશંકર અને જીવાશંકર.રામસંકર વૃદ્ધ થતાં પથારીવશ થયા. મોટો દીકરો લીલાશંકર, જેને હીરા તરીકે પણ ઓળખવામાં આવતો, તેણે બાપનું ગોરપદ સંભાળી ઘરના બે છેડા ભેગા કર્યા. પરંતુ નાનો ભાઈ જીવાશંકરને બ્રાહ્મણવૃત્તિ આવડતી નહોતી.એક દિવસ લીલાશંકર, એટલે કે હીરો, આરીખાણામાં તેના સસરાના કામે ગયો. પાછળથી એક વ્યક્તિના બાપુ ગુજરી ગયા. ચોથા દિવસે પિંડદાન કરાવવા માટે ગોરને બોલાવવામાં આવ્યા.રામસંકરે નાના દીકરાને સમજાવતાં કહ્યું, "આવો અવસર હાથમાંથી ન જવા દેવાય. લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે અને મોં ધોવા