ते अजून जिवंत आहेअ

  • 915
  • 306

अध्याय १: मृतांचा गूढ आवाजगावाच्या उत्तरेला, जिथे घनदाट जंगल सुरू होतं, तिथे तो भयाण वाडा उभा होता. गेल्या कित्येक वर्षांपासून तो निर्जन आणि शापित समजला जात होता. गावातील वृद्ध लोक सांगायचे, "जो त्या वाड्यात जातो, तो कधीच परत येत नाही!" पण ही फक्त गोष्ट आहे का, की यात काहीतरी भीषण सत्य दडलेलं आहे? गूढ सुरुवातएका गडद अमावस्येच्या रात्री, आकाशात काळे ढग दाटून आले होते. विजांचे लखलखते तुकडे अधूनमधून चमकत होते आणि गावभर एक विचित्र शांतता पसरली होती. राजू आणि विनोद, हे दोन मित्र गावाच्या वेशीवर बसले होते. त्यांचं मन अजूनही त्या शापित वाड्याबद्दलच्या अफवांनी व्यापलेलं होतं. विनोदने धाडसाने विचारलं, "राजू,