પરિવાર એક નાનકડા ગામમાં રહેતો, જ્યાં તેના પિતા એક ખાનગી ફેક્ટરીમાં નોકરી કરતા. તેમને મહિને નફ્ફટ પગાર મળતો, જેનાથી ઘરની જરૂરિયાતો પૂરું પાડવી મુશ્કેલ હતી. માતા સુમનબેન, એક ગૃહિણિ હોવા છતાં, ક્યારેક બીજા ઘરોમાં સિલાઈનું કામ કરીને થોડા વધારાના પૈસા કમાવતી. તેમ છતાં, ઘરનું સંચાલન ખૂબ જ મુશ્કેલ હતું. વિશાલનું ઘર ખૂબ નાનું હતું—માત્ર બે ઓરડાનું માટી અને ટીનના છાપરાવાળું મકાન. વરસાદ આવે ત્યારે છતમાંથી પાણી ટપકતું, અને શિયાળામાં ઠંડી અસહ્ય બની જતી. તે પણ એટલા માટે કે ઘરમાં પૂરતા બલાન્કેટ ન હતા. ઘરમાં ફક્ત એક જ પંખો હતો, જે ગરમીમાં કામ ચલાવવા માટે પૂરતો નહોતો.