સવારનાં પહોરમાં ભાવના અને જુલેખા વચ્ચે તડમજીક ઝગડો ચાલુ થઈ ગયો તો... જુલેખા ઘડીક કચ્છીમાં, ઘડીક બાવા હિન્દીમાં તો ઘડીક ગુજરાતીમાં બોલતી હતી. તો સામે ભાવના એની હારે બાવા હિન્દીમાં વાત કરતી હતી.... બંને વચ્ચે એક જ દોરી ઉપર કપડાં સૂકવવાની વાત ઉપર ઝગડો ચાલી રહ્યો હતો. ભાવના બોલી... ”તું મુરઘાં ખાતી હેગી ઓર એસે જ્યું-ત્યું ધોયેલે ગંધવાળે લૂગડે મેરી દોરી પે ડાલતી હેગી... ” મુરઘાંનું નામ સાંભળતા મનુનાં મોંઢામાં પાણી આવી ગયું. મનુ ભાવનાથી છુપાઈને જ્યારે જુલેખા ઘરમાં ના હોય ત્યારે ઇબ્રાહીમ હારે બેસીને મુરઘાંનું શાક ખાતો.